"Omma” theatre group was founded in 1991 in Athens. In 1996, it changed into "Omma Studio". Omma, in the ancient Greek language, means eye as well as glance. The selection of this name is harmonious with the choice of the theatrical direction, that of the experimental theatre where research work is the primary element and demands as a prerequisite and as a result a new point of view, a new glance.
The work of our group proposes new theatrical codes to the spectators. So it is searching and testing the acceptable principles of theatre. What is theatre? What does it mean for an actor to “play”? How does Space and Time influence the function of the performance? We name the way we do theatre SpaceTheatre, because we are trying to “change” with our presence, space and time. We try to achieve this, applying specific principles, based on physical actions. We usually perform in non-theatrical spaces, in old storehouses, abandoned buildings, old schools, in Greece and abroad. Since 1993, we make also street performances, because we are interested in how our technique can function in a“casual” space, like the street, where the conditions for a performance cannot be controlled.
Omma’s way of work, originally inspired and influenced byJerzy Grotowski’sLaboratorium and fundamentally by Eugenio Barba’s Odin Teatret, now follows its own paths and inquiries.
The work is based on improvisation as well as the continual exercise and training of the actors’ expressional resourses. Exploring how the theatre can operate in today’s world, what theatre means, what it can mean for a person to be a performer. Each performance begins from its final point, where nothing existed originally. There is no text, no preordained form. There is only the need to unrole the yarn to let your own self, your body itself to tell the story.
Η θεατρική ομάδα "Όμμα" ιδρύθηκε το 1991 στην Αθήνα από τους Αντώνη Διαμαντή, Άννα Μαχαιροπούλου και Βαγγελιώ Σαραβάνου. Μετονομάστηκε σε ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ το 1996 από τον Αντώνη Διαμαντή. «Όμμα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει μάτι αλλά και ματιά και η επιλογή της ονομασίας εναρμονίζεται με την επιλογή της θεατρικής κατεύθυνσης, αυτής του πειραματικού θεάτρου, όπου η ερευνητική δουλειά είναι κεφαλαιώδες στοιχείο που απαιτεί ως προϋπόθεση, αλλά και ως αποτέλεσμα, νέα οπτική, νέα ματιά. Έχει σαν σκοπό να προτείνει στο κοινό, νέους θεατρικούς κώδικες. Γι’ αυτόν τον λόγο πειραματίζεται βάζοντας σε δοκιμασία παραδεδειγμένες αρχές θεάτρου. Η δουλειά μας βασίζεται κυρίως πάνω σε ερωτήματα: Τι είναι θέατρο; Τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να παίζει; Ποια η επίδραση του χώρου και του χρόνου στη λειτουργία μιας παράστασης;
Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε το είδος θεάτρου που κάνουμε ως ΧΩΡΟΘΕΑΤΡΟ γιατί οι ηθοποιοί προσπαθούν μέσα από την τεχνική που αναπτύσσουν σε κάθε παράσταση, να«αλλάξουν» με την παρουσία τους, μέσα από την εφαρμογή συγκεκριμένων αρχών που η βάση τους βρίσκεται στη σωματική δράση, τα δεδομένα του χώρου και του χρόνου.
Συνήθως παίζουμε σε μη θεατρικούς χώρους, παλιές αποθήκες,εγκαταλελειμμένα κτίρια, παλιά σχολεία, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 1993 δίνουμε και παραστάσεις Δρόμου, γιατί μας ενδιαφέρει να δούμε πως μπορεί να λειτουργήσει η τεχνική μας, σε ένα «τυχαίο» χώρο, όπως αυτός ενός δρόμου, όπου οι συνθήκες παρουσίασης είναι ΜΗ ελεγχόμενες.
Ο τρόπος δουλειάς της ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ, αρχικά εμπνευσμένος και επηρεασμένος από το Laboratorium του Jerzy Grotowski και κυρίως του Θεάτρου ODIN του Eugenio Barba, ακολουθεί πλέον τα δικά του μονοπάτια και αναζητήσεις.
Η δουλειά βασίζεται πάνω στον αυτοσχεδιασμό καθώς και στην συχνή εξάσκηση και εκπαίδευση του ηθοποιού πάνω στα εκφραστικά του μέσα, ερευνώντας έτσι πως μπορεί να λειτουργήσει το Θέατρο στην σημερινή εποχή. Κι έτσι γεννιέται το ταξίδι κάθε ηθοποιού ξεχωριστά και της ομάδας συνολικά, με«σταθμούς» τις παραστάσεις που δημιουργεί αυτή η αναζήτηση. Κάθε παράσταση αρχίζει από το έσχατο σημείο, εκεί που πρώτα δεν υπήρχε τίποτα. Ούτε κείμενο, ούτε προκαθορισμένο σχήμα. Μόνο η ανάγκη να ξετυλίξεις το νήμα και να αφήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, το ίδιο σου το σώμα να πει την ιστορία.Ίσως γι’ αυτό , πέρα από την πρώτη παράσταση της ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ, δεν χρησιμοποιούνται κλασσικά θεατρικά έργα, αλλά ακόμα και το κείμενο και η δομή της παράστασης είναι αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης. Ίσως ακόμα γι’ αυτό δοκιμάστηκαν μη θεατρικοί χώροι ως τόπος μιας σκηνικής παρουσίας.
Το 2000 το θέατρο ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ συνειδητά έφυγε από την Αθήνα και μετακόμισε στο Ηράκλειο της Κρήτης, μια και πιστεύει ότι η "θεατρική άνοιξη" θα έρθει από την περιφέρεια.
The work of our group proposes new theatrical codes to the spectators. So it is searching and testing the acceptable principles of theatre. What is theatre? What does it mean for an actor to “play”? How does Space and Time influence the function of the performance? We name the way we do theatre SpaceTheatre, because we are trying to “change” with our presence, space and time. We try to achieve this, applying specific principles, based on physical actions. We usually perform in non-theatrical spaces, in old storehouses, abandoned buildings, old schools, in Greece and abroad. Since 1993, we make also street performances, because we are interested in how our technique can function in a“casual” space, like the street, where the conditions for a performance cannot be controlled.
Omma’s way of work, originally inspired and influenced byJerzy Grotowski’sLaboratorium and fundamentally by Eugenio Barba’s Odin Teatret, now follows its own paths and inquiries.
The work is based on improvisation as well as the continual exercise and training of the actors’ expressional resourses. Exploring how the theatre can operate in today’s world, what theatre means, what it can mean for a person to be a performer. Each performance begins from its final point, where nothing existed originally. There is no text, no preordained form. There is only the need to unrole the yarn to let your own self, your body itself to tell the story.
Η θεατρική ομάδα "Όμμα" ιδρύθηκε το 1991 στην Αθήνα από τους Αντώνη Διαμαντή, Άννα Μαχαιροπούλου και Βαγγελιώ Σαραβάνου. Μετονομάστηκε σε ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ το 1996 από τον Αντώνη Διαμαντή. «Όμμα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει μάτι αλλά και ματιά και η επιλογή της ονομασίας εναρμονίζεται με την επιλογή της θεατρικής κατεύθυνσης, αυτής του πειραματικού θεάτρου, όπου η ερευνητική δουλειά είναι κεφαλαιώδες στοιχείο που απαιτεί ως προϋπόθεση, αλλά και ως αποτέλεσμα, νέα οπτική, νέα ματιά. Έχει σαν σκοπό να προτείνει στο κοινό, νέους θεατρικούς κώδικες. Γι’ αυτόν τον λόγο πειραματίζεται βάζοντας σε δοκιμασία παραδεδειγμένες αρχές θεάτρου. Η δουλειά μας βασίζεται κυρίως πάνω σε ερωτήματα: Τι είναι θέατρο; Τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να παίζει; Ποια η επίδραση του χώρου και του χρόνου στη λειτουργία μιας παράστασης;
Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε το είδος θεάτρου που κάνουμε ως ΧΩΡΟΘΕΑΤΡΟ γιατί οι ηθοποιοί προσπαθούν μέσα από την τεχνική που αναπτύσσουν σε κάθε παράσταση, να«αλλάξουν» με την παρουσία τους, μέσα από την εφαρμογή συγκεκριμένων αρχών που η βάση τους βρίσκεται στη σωματική δράση, τα δεδομένα του χώρου και του χρόνου.
Συνήθως παίζουμε σε μη θεατρικούς χώρους, παλιές αποθήκες,εγκαταλελειμμένα κτίρια, παλιά σχολεία, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 1993 δίνουμε και παραστάσεις Δρόμου, γιατί μας ενδιαφέρει να δούμε πως μπορεί να λειτουργήσει η τεχνική μας, σε ένα «τυχαίο» χώρο, όπως αυτός ενός δρόμου, όπου οι συνθήκες παρουσίασης είναι ΜΗ ελεγχόμενες.
Ο τρόπος δουλειάς της ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ, αρχικά εμπνευσμένος και επηρεασμένος από το Laboratorium του Jerzy Grotowski και κυρίως του Θεάτρου ODIN του Eugenio Barba, ακολουθεί πλέον τα δικά του μονοπάτια και αναζητήσεις.
Η δουλειά βασίζεται πάνω στον αυτοσχεδιασμό καθώς και στην συχνή εξάσκηση και εκπαίδευση του ηθοποιού πάνω στα εκφραστικά του μέσα, ερευνώντας έτσι πως μπορεί να λειτουργήσει το Θέατρο στην σημερινή εποχή. Κι έτσι γεννιέται το ταξίδι κάθε ηθοποιού ξεχωριστά και της ομάδας συνολικά, με«σταθμούς» τις παραστάσεις που δημιουργεί αυτή η αναζήτηση. Κάθε παράσταση αρχίζει από το έσχατο σημείο, εκεί που πρώτα δεν υπήρχε τίποτα. Ούτε κείμενο, ούτε προκαθορισμένο σχήμα. Μόνο η ανάγκη να ξετυλίξεις το νήμα και να αφήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, το ίδιο σου το σώμα να πει την ιστορία.Ίσως γι’ αυτό , πέρα από την πρώτη παράσταση της ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ, δεν χρησιμοποιούνται κλασσικά θεατρικά έργα, αλλά ακόμα και το κείμενο και η δομή της παράστασης είναι αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης. Ίσως ακόμα γι’ αυτό δοκιμάστηκαν μη θεατρικοί χώροι ως τόπος μιας σκηνικής παρουσίας.
Το 2000 το θέατρο ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ συνειδητά έφυγε από την Αθήνα και μετακόμισε στο Ηράκλειο της Κρήτης, μια και πιστεύει ότι η "θεατρική άνοιξη" θα έρθει από την περιφέρεια.
